An Bochinger sei...

Text: Michael Minder 2007 
Musik: Paul McCartney 1977

An Bochinger sei, des isch ganz was bsonders,
net jeder derf rei, doch jeder wet gärn - wean wonderts,
an Bochinger sei.

I lauf über Wiesa, be gärn au em Wald,
em Sommer isch hitzig, em Winter sche kalt.
I stand uf da Stonka ond guck na en Ort,
ond i woas - oh mei Dörfle - i gang niemols fort.

An Bochinger sei, des isch ganz was bsonders,
net jeder derf rei, doch jeder wet gärn - wean wonderts,
an Bochinger sei.

Jeder kennt jeden - ond jeder hot Geld,
wer was mit weam hot ond wem äbbis fehlt.
Mir helfat anander, ob jong oder alt,
jo son sen mir em Flägga - en Bochinga halt.

An Bochinger sei, des isch ganz was bsonders,
net jeder derf rei, doch jeder wet gärn - wean wonderts,
an Bochinger sei.

Wo Kender no drecklet, da Moscht gärt em Kär.
Saua wean gmetzgat, 5 Zentner schwer.
Am Samschdig wird badet, ond d´Fiaß richtig gwäscht,
weil am Sonndig isch wieder - en da Krona a Fescht.

An Bochinger sei, des isch ganz was bsonders,
net jeder derf rei, doch jeder wet gärn - wean wonderts,
an Bochinger sei.